Onze eerste weken stage

De eerste twee weken lesgeven zitten er op. Het waren twee weken vol veranderingen en aanpassingen, maar ook al twee leerrijke weken.
De eerste dag lesgeven verloopt bij ons beiden niet zo vlot. De kinderen zijn heel druk, luisteren niet en we krijgen ze niet stil. De kleuters zitten met meer dan 40 in een te kleine klas en zitten ook heel lang stil aan hun bank. Het is dus begrijpelijk dat ze druk en wild zijn, maar dat maakt het natuurlijk niet gemakkelijker voor ons om les te geven.
Ook de taal is vaak een probleem, zeker bij pre-nursery en nursery one. De kinderen krijgen normaal gezien les in het Engels, maar we merken dat ze vaak ook in Wolof lesgeven en zeker in de jongste klassen. Hierdoor begrijpen de kleuters ons niet en onze leerkrachten moeten vaak helpen vertalen.
Na enkele dagen beginnen we in het ritme van de lesdagen te komen en verloopt alles al veel vlotter.
We hebben allebei een goede band met onze leerkracht, voelen ons welkom en geaccepteerd op school en de kinderen lijken de lessen die we geven leuk te vinden.

Wat ons wel enorm stoort, is het vechten van de kinderen onder elkaar. Op The Swallow worden de kinderen naar huis gestuurd als ze vechten en na twee keer vechten worden ze zelfs van school gestuurd. Op Nyodema reageren de leerkrachten wel als kinderen vechten en ze straffen ze ook wel, maar dat houdt de kinderen niet tegen om te blijven vechten. Bij het minste slaan, kloppen of schoppen ze op elkaar en zelfs als we ze uit elkaar halen blijven ze tegenstribbelen en kloppen (ook op ons).
We merken allebei wel dat we hier veel strenger en harder (moeten) zijn dan in België en dat vinden we allebei ook niet echt leuk. Wie we willen zijn als leerkracht, is niet wie we hier zijn als leerkracht.
Ook de andere studenten merken dat de aanpak van de kinderen hier enorm verschilt dan in België. 

Op vrijdag is er teachers meeting. We bespreken de afgelopen week/weken en kijken ook even wat we met het geld dat we in België inzamelden kunnen doen. Teacher Mariama vertelt ons dat de schommels dringend aan vervanging toe zijn en dat ze graag ook boekentassenrekken wilt laten maken. Nu liggen de boekentassen allemaal op één tafeltje gegooid, wat een enorme rommel is.
We vinden het leuk om iets te kunnen doen waar de school iets aan heeft, in plaats van het geld gewoon te geven aan Nyodema.
Op een vrije middag bezoeken we ook een muziekschool (of het moet toch een muziekschool worden) en daar kopen we twee grote djembés voor Nyodema. 

Bij het begin van een nieuwe week en om een nieuw thema (My Family) in te leiden, zetten we onze klassen samen (meer dan 75 kinderen) en beginnen ons thema met een poppenspel. Met 75 kinderen verwachtten we veel lawaai en drukte, maar ze zijn allemaal super geboeid en blijven stil tijdens het poppenspel. We vragen aan teacher Awa of ze regelmatig poppenspel spelen voor de kinderen, maar ze zegt dat dit zelden gebeurt. Enkel als er studenten zijn, wordt er poppenspel gespeeld voor de kinderen. Heel jammer, want de kinderen lijken echt te genieten van het poppenspel! 

In de namiddag ruimen we de spelotheek op. Deze spelotheek is een project van vorig jaar, maar daar is nu al niet veel meer van te merken. Al het materiaal staat door elkaar, er zijn puzzelstukken weg, speelgoed is kapot...
Ook als we de klassen opruimen merken we dat er veel kapot is en dat er veel spullen liggen die er niet horen te liggen (brood van twee maanden oud, dopjes van flesjes, gescheurde boekjes...)
We vinden het jammer dat de leerkrachten zo slordig zijn en geen zorg dragen voor hun materiaal. Ze hebben namelijk wel veel materiaal, maar gebruiken het niet of dragen er geen zorg voor. Dit is iets dat we op de volgende teachers meeting graag eens zouden willen bespreken.

Op donderdagavond gaan we eten bij de studenten van Anette (vrouw van Lai). Als we bij Anette aankomen doet Aïsha (de tweede vrouw van Lai) haar eigen winkeltje voor de eerste keer open, speciaal omdat wij er zijn. Ze verkoopt stoffen, juwelen, souvenirs en zelfgemaakte pindakaas.
Na het bezoek aan het winkeltje maken we samen grannut-cake. Hiervoor moet je eerst pindanoten roosteren. Daarna stampt Aïsha de pindanoten fijner en laat ze suiker karamelliseren. De pindanoten worden daar onder gemengd en dit wordt dan in kleine hoopjes op een bord gelegd. Even laten afkoelen en onze koekjes zijn al klaar!

We zitten allemaal samen rond het vuurtje, we spelen gitaar en zingen. Een heel erg leuke avond dus!

 Vrijdag na school gaan we thuis enkele spullen ophalen om in de namiddag op uitstap te gaan. Mariama probeert de poort open te doen, maar het slot zit vast. Bijna een uur lang probeert ze op allerlei mogelijke manieren het slot open te krijgen. Ze gebruikt olie en een stamp-stok (om eten te stampen) en deze stok breekt zelfs! Uiteindelijk kruipt Anneleen dan maar over de muur (die hoger is dan verwacht) en kunnen we vertrekken naar een djembéschool en Snake Farm. Als we 's avonds thuiskomen vertelt Suwaibatou dat Mariama het breken van de stok op ons heeft gestoken. Ze deed alsof ze van niets wist en zei dat wij met de stok op het slot hadden geslagen tot die brak. Suwaibatou geloofde dit gelukkig niet, maar we vinden het jammer van Mariama dat ze zo liegt en de schuld in onze schoenen probeert te schuiven. 

We gaan hier alleszins genieten van ons weekend, zodat we weer klaar zijn voor een nieuwe stageweek. Tot volgende week!